انگشتش خیلی ورم کرده بود(همراه با تصویر)

با سلام و خسته نباشین

جاتون خالی بعد از صبحانه تو سالن(واحد عملیات) سازمان نشسته بودم

درب سالن باز  و یکی از همکاران اداری وارد میشن

یک نگاه به من می کنن و میگن:

آبتین یک مادر با دخترشون اومدن

ظاهراً که یه حلقه تو انگشت دخترشون گیر کرده

میرم بیرون

مادری نگران رو میبینم به همراه دخترشون اومدن

سلام علیک میکنم و ازشون می پرسم:

چی شده؟

که دخترشون دستشون رو میارن بالا میگن که:

این حلقه تو دستم گیر کرده  در نمیاد

میرم جلوتر تا انگشتشون رو ببینم

خیلی ورم کرده بود

یک زخم کوچیک هم میبینم

میپرسم:

این حلقه از کی تو انگشتتونه

جواب میده:

از 2 روز پیش

یک نگاه به مادرش کردم و گفتم

از 2 روز پیش این حلقه تو انگشت دخترتون گیر کرده الان اومدین

جواب میدن:اخه ما روستا هستیم

1 ساعت تا اینجا فاصله داریم

یک نگاه کردمشون و گفتم:

1 ساعت فاصله دارین بله درست

پس واسه چی بعد از 2 روز الان اومدین

لوازم و میارم(هند پیس)

عینک ایمنی رو هم به چشم میزنم.

یک صفحه فلزی که از قبل اماده کردیم رو زیر حلقه میزارم

تا خدایی نکرده حین برش به انگشتشون آسیبی وارد نشه

انگشتش خیلی ورم کرده بود

به زحمت صفحه فلزی رو زیر حلقه وارد می کنم

بنده خدا اینقدر خجالتی بود که روش نمی شد بگه که درد داره

یک زخم کوچیک رو انگشتش میبینم

به مامانیش میگم که :

این زخم کار شماست   حتما میخواستین حلقه رو در بیارین نتونستین اره

بنده خدا جواب میده : آره

هرکاری کردم نتونستم حلقه رو در بیارم

البته حق هم داشت

انکشت دخترشون خیلی ورم کرده بود

بگذریم

هندپیس رو روشن

و از دختر خانم میخوام که دستشون رو رو میز بذارن

و انگشتشون رو تکون ندن

و به محل برش نگاه نکنن ،  شروع به برش حلقه میکنم

برش باید با دقت و کمترین تکون انجام بشه

اخه امکان شکسته شدن صفحه فرز حین برش وجود داره

واسه همینه که خودم عینک به چشم میزنم و از بنده خدا خواستم که به محل برش نگاه نکنه

بعد از 10 دقیقه با کمک دوستان2 تا برش رو حلقه ایجاد میکنم 

و دخترک آزاد میشه

و واسه پانسمان زخمشون میگم که برن اورژانس

یک تشکر می کنن و

بدرود

اصلاً نمی دونم واسه چی این کارارو میکنن

اخه حلقه ای که کوچیکه واسه چی تو انگشتشون میکنن ؟

نمی دونم

شما بگین؟

--------------------------------

تاریخ حادثه:۱۴-۵-۸۹

ساعت مراجعه: 9:15

مدت عملیات:10 دقیقه

همکاران عزیزی که تو این عملیات منو کمک کردن:

امیر جوریان - رسول غیبی

عکاس: محمد رضا صادقی

----------------------------